لباس ایمنی، لباس کار موجود در لیست لوازم ایمنی فردی ( PPE ) است.
لباس ایمنی افراد را از خطر و ریسک های احتمالی محافظت می کند.
افرادی که شغل آنها در محیط های پرخطر بوده و در مواجهه با آتش سوزی، گرمای شدید یا لرز و سرمای شدید، هوای نامناسب،مواد شیمیایی سمی، اجسام تیز یا خطرات بالستیک، آلاینده ها و… هستند، باید از لباس مناسب استفاده کنند تا امنیت را بالا برده و خطرات احتمالی را به حداقل برسانند.
انواع مختلفی از لباس های ایمنی و لباس های محافظ برای خطرات و شغل های خاص وجود دارد.
کت های آزمایشگاهی، روپوش، جلیقه، کاپشن، پیش بند، لباس جراحی و لباس کامل بدن نمونه هایی از لباس های ایمنی هستند.
لباس، کلاه، یا سایر پوشاک پوشیده شده فقط برای شناسایی یک شخص به عنوان کارمند در نظر گرفته نمی شود. همه ی این لباس ها جز تجهیزات ایمنی فردی هستند.
انواع لباس ایمنی
- لباس کار محافظ در کار گاه های صنعتی
- لباس کار ایمنی مقاوم در برابر حرارت
- لباس کار ایمنی در کارگاه های شیمیایی و رنگرزی
- لباس کار ایمن در بیمارستان ها و مکان های آلوده
- لباس کار ایمنی هشدار دهنده شب نما
- لباس های محافظ برای تکنسین ها و مهندسین برق
- لباس های کار ایمن در برابر امواج الکترومغناطیس
استفاده از لباس های ایمنی در محیط‌های کاری، به ویژه محیط های کاری پرخطر اجباری می‌باشد.
تهیه و تأمین این لباس ها بر عهده کارفرما است.
کارفرما موظف است، تجهیزات ایمنی، لباس کار صنعتی و شرایط مناسب برای کارگاه را تامین کند.
ویژگی های لباس کار ایمنی چیست؟
- سایز لباس ایمنی باید متناسب با فرم بدن افراد باشد.
- لباس ایمنی کار افرادی که در حرفه‌ی خود با مواد اسیدی و رادیواکتیو کار می‌کنند باید یکدست و فاقد منافذ، همراه با کفش، دستکش و کلاه ایمنی مخصوص باشد.
- نباید آستین‌های لباس ایمنی خود را به سمت بالا برگردانید یا آن هارا لوله کنید.
- لباس ایمنی کارگرانی که با مواد شیمیایی و مضر سروکار دارند نباید آب و گاز در آنها نفوذ پیدا کند.
- همچنین جنس لباس نیز باید متناسب با نوع ماده و موادی که با آنها سروکار دارند انتخاب شود.
- لباس‌های بارانی معمولا به شکل کلاه سر خود و از جنس پارچه ضد آب هستند که با آستر نخی و آستر پشمی یا پشم شیشه تهیه و تولید می‌شوند.
- نباید هیچ چیزی به لباس ایمنی کار خود آویزان کنید.
- در برخی از مشاغل کارگران مجبور هستند در حین کار آستین خود را بالا بزنند در این نوع حرفه‌ها لازم است که لباس کار مورد استفاده دارای آستین کوتاه باشد.
- به هیچ عنوان لباس کار ایمنی نباید گشاد باشد به ویژه سرآستین‌ها؛ زیرا در طول فرایند کار دردسرهایی برای شما ایجاد می‌کند.
- همچنین فرم کار نیز نبایستی تنگ باشد.
جنس لباس کار:
جنس پارچه ی لباس کار میتواند به صورت ترکیب شده از الیاف طبیعی باشد و هم می تواند به صورت ترکیب شده از الیاف طبیعی و مصنوعی باشد و در بعضی موارد لباس ایمنی کلا از الیاف شیمیایی و صنعتی تولید می شود .
پارچه ی لباس ایمنی
پارچه ترگال برای مانتو و لباس آزمایشگاهی کمی ضخیم تر از تترون است(۱۸۰ گرم) بین ۲۰۰ تا ۲۲۰ گرم بر متر مربع.
لباس کار از پارچه های، کتان و پلی استر یا کتان و ویسکوز تهیه می شود.
هرچه الیاف به کار رفته شده در پارچه طبیعی تر باشد تبادل حرارتی راحت تر است.
بعضی لیاس ها در مشاغل به صورت اختصاصی هستند که از جمله آن ها می توان به لباس های عایق سرما و رطوبت که مخصوص سرد خانه ها هستند و یا لباس های نسوز مخصوص کوره ها و یا لباس های ضد آتش سوزی از جنس آزبست و… اشساره کرد.
لباس های عایق حفاظتی در برابر گرما باید پوشش مخصوص از آلومینیم داشته باشند که تا ۹۰% اشعه مادون قرمز را برگشت می دهند که مناسب کار در کنار کوره ها می باشد .
آرم و علائم لباس کار:
- شکل آرم به صورت مثلث متساوی الاضلاع با سمبل مربوطه در بالا و نام شرکت در زیر آن لحاظ می گردد.
- رنگ زمینه آرم جهت مشخص کردن واحدهای مختلف باید مشخص باشد.
- اندازه آرم یک مثلث متساوی الاضلاع برابر 7 سانتی متر در نظر گرفته می شود.
- جنس آرم با استفاده از چاپ سیلک اسکرین مرغوب و ثابت با رنگهای قید شده روی پارچه تهیه شود.
- محل نصب آرم روی جیب سمت چپ بالای تنه لباس کار می باشد.