موارد استفاده از لباس ایمنی

منظور از لباس ایمنی،  لباس کار موجود در لیست لوازم ایمنی فردی ( PPE ) می باشد.

لباس کار و لباس ایمنی  یکی از وسایل حفاظت فردی هستند.

کارکنان و کارگران هر سازمان و کارخانه ای باید با لباس کار مناسب آن محل، در محل کار حاضر شوند.

لباس کار به عنوان یک پوشش سراسری بدن ( اعم از تنه و دست و پا ) برای حفاظت از آسیب ها در مقابل شرایط مختلف محیطی است.

انواع مختلفی از لباس ایمنی و لباس های محافظ برای خطرات خاص وجود دارد. نمونه هایی از لباس های محافظت از بدن شامل کت های آزمایشگاهی ، روپوش ، جلیقه ، کاپشن ، پیش بند ، لباس جراحی و لباس کامل بدن است.

چرا لباس ایمنی مهم است؟

به طور کلی، پوشیدن لباس ایمنی ومناسب در محل کار مهم است.زیرا ایمنی اعضای نیروی کار را افزایش می دهد و خطرات آشکار را در هنگام کار کاهش می دهد.

کاربرد لباس کار

لباس کار به عنوان یک پوشش سراسری، بدن را در مقابل شرایط مختلف محیطی محافظت می کند.

لباس کار به طور اصولی و طبق ملزومات سیستم HSE به سه مدل زیر وجود دارد :

1. نوع اول به صورت پیراهن/کاپشن و شلوار (دو تکه)
2. نوع دوم به صورت یکسره (یک تکه یا سرهمی) که با نام های دیگری چون بیلرسوت، کاورال نیز شناخته می شود.
3. نوع سوم به صورت دوبندی ( بدون آستین ) می باشد .

کاربرد و ضرورت استفاده از لباس ایمنی:

• حفاظت از جان و مال انسان ها
• جلوگیری از بروز حادثه
• ایجاد نظم و آراستگی
• متحد الشکل کردن نیروی کار
• شناسایی افراد در محیط کار

خصوصیات لباس کار:

• لباس ایمنی باید اندازه و متناسب با بدن استفاده کننده باشد.
• کارکنانی که با ماشین کار می­کنند باید از لباس کاری استفاده کنند که هیچ قسمت آن باز یا پاره نباشد. آویزان نمودن زنجیر ساعت، کلید و هر چیز اضافی روی لباس کار اممنوع است.
• در محل کار که احتمال خطر انفجار و یا حریق باشد استفاده از یقه نورگیری (آفتاب گردان) و زه و دسته عینک که از انواع سلونوئید ساخته شده­ اند و همچنین همراه داشتن سایر مواد قابل اشتعال برای کارکنان ممنوع است.
• در صورتی‌که انجام کاری ایجاب نماید که کارکنان آستین لباس کار خود را مستمراً بالا بزنند باید از لباس کار آستین کوتاه استفاده نمایند.
• کارکنانی که در محیط‌های آلوده به گرد و غبار، مواد قابل اشتعال و انفجار و یا مسموم کننده کار می‌کنند، نباید لباس‌های جیب­دار و یا لبه­‌دار (دوبل شلوار) بپوشند. ممکن است گرد و غبار و مواد آلوده در چین و لبه لباس باقی بمانند.
• نباید در لباس کارکنانی که با مواد خورنده و یا مضر کار می­کنند آب و گاز نفوذ کند.
•  جنس آن مناسب با نوع ماده و یا موادی که با آنها کار می­کنند باشد.
• لباس ایمنی نسوز، مخصوص حفاظت در مقابل حریق، باید شامل کلاه، دستکش و کفش به‌صورت یک تکه و سر هم باشد.
• لباس کار افرادی که با مواد اسیدی و رادیواکتیو کار می­کنند باید بصورت یکپارچه و بدون منفذ همراه با کلاه مخصوص، کفش و دستکش از جنس خاص و غیر قابل نفوذ باشد.
• لباس بارانی به صورت پالتویی کلاه سر خود را از جنس پارچه ضد آب با آستری نخی (جهت مناطق معتدل) و یا آستری پشمی (جهت مناطق سرد سیر) با رنگ مصوب تهیه شود.

موارد استفاده از لباس ایمنی:

• ساخت و ساز
• انبارها
• آزمایشگاه ها
• صنایع پتروشیمی
• محوطه سازی
• رستوران ها
• معادن سنگ و تونل ها
• شهرداری

به طور کلی باید گفت که  هر صنعتی که در معرض خطر سر و صدای زیاد، گرد و غبار و گازها، اجسام سنگین، مواد شیمیایی و‌مضر، سطوح گرم یا مواد آسیب زا، عوامل بیولوژیکی یا ریزش آوار سروکار دارند باید حتما از لباس ایمنی استفاده کنند.

از این رو  صاحبان مشاغل، به دلایل مختلفی از جمله جلوگیری از صدمات ناشی از سوانح و حوادث مختلف، موظف هستند برای کارکنان خود لباس کار ایمنی تهیه کنند.